Başkadır köyde yaşamak.Her mevsimin,her günün,hatta günün her satinin tadı ayrıdır bilene....
Şimdi mevsim bahar.Köy harika.Sabahlar pırıl pırıl tazeliğin kokusu her yeri sarıp kokladığınızda pozitif enerjiyi dolduruyor içinize hafiften serinlikle.
Öğle saatlerinde hissettiriyor güneş kendini,açlık hissi başlıyor.Bir bölük ekmek,bahçede taze soğan,marul vs hemen oracıkta paşa sofrasına bedel hazırlanıveriyor bir sofra...
Akşam herkes eve.Toplanır tüm aile,sonra birçoğu atar kendini kahvenin önüne dud ağacının dibine.Keyif çaylarıyla beraber başlar muhabbet.eskilerden,ekonomiden siyasetten...Sonra dönersiniz eve.Dışarda biraz oturursunuz sessizdir sakindir o saatler.Derelerin şırıltısı,kurbağaların sesi ve hafif esinti alır bütün sıtresi,derdi,kederi...sonra huzurlu bir uyku....
Hemen hemen dışarda çalışan her mecidiyelinin hayalidir emekli olup baba evini restore ettirip en azından yazları köye gelebilmek.Birçoğu bu haylini çeşitli sebeplerden gerçekleştiremiyor.
Hayellerin gerçek olması dileğiyle...