Fikret GÜNDÜZ - Sevdam Mecidiye

Güzellikleri yaşadım baharında, yazında.
Hasretlerim oluştu sonbaharında,
Hatıralar canlanır soğuk kışında,
Köyüm Mecidiye sana sevdam bundandır.

Islanırdım yağmurunda ürpererek,
Soğuğunda üşürdüm titreyerek.
Sıcağında tozlanırdım terleyerek,
Köyüm Mecidiye seni anışım bundandır.

Unutamam tozlu çamurlu yollarını,
Üzerinde oynadığım çocukluk oyunlarını,
Hatırlarım anamın tatlı azarlarını,
Köyüm Mecidiye sana gelişim bundandır.

Çiçekler toplardım kırında bayırında,
Balık tutardım soğuk sularında,
Ne tatlıdır mısır, nohut tarlalarında,
Köyüm Mecidiye seni sevişim bundandır.

, İlk sevgi,İlk aşkı sende öğrendim,
Şimdi hasretim o yılları özledim.
O sevişimle bir daha sevmedim,
Köyüm Mecidiye sana sevgim bundandır.

Bazen göz yaşı,bazen ter akıttım toprağına,
Yoğurdum merhem olur diye vücuduma.
Şifa olursun bilirim insanlarına,
Köyüm Mecidiye sana umudum bundandır.

Ne sevenlerim yatıyor kucağında,
Ben saramadım sen sar yorganında,
Görüyorum bizi bekletiyorsun mezarında,
Köyüm Mecidiye sana saygım bundandır.

Çok sevinçlere, acılara şahit oldun,
Bir çok sırları saklayıp vefayla doldun.
Vefasızların halini bile hep sordun,
Köyüm Mecidiye sana sevdam bundandır.

Dertli Fikret gelir gezer üzerinde,
Huzur bulur yemyeşil sakinliğinde,
Dermanımsın suyun, havan, herşeyinle,
Köyüm Mecidiye sana aşkım bundandır.