Fikret GÜNDÜZ - Öğretmenim Ben

Öğretmenim ben öğrenmek için,
Ne dünyalar tanıdım keşfetmek için,
Hava oldum, su oldum hayat için.
Ağaçlar çiçekler diktim süslemek için.

Öğretmenim ben görevim eğitmek,
Ne sevgiler tanıdım onları severek.
Ana baba olup, şefkat vermek,
Evlenmeden ilk bana oldu kısmet.

Öğretmenim ben sevgim hudutsuz,
Ne güller tanıdım kokuları kusursuz.
Toprak olup besledim koşulsuz,
Yetişmedi hiç biri bahçemde uyumsuz.

Öğretmenim ben yüzü hep gülen,
Ne fırtınalar yaşadım içimde esen,
Tüm üzüntüleri gönlünde hapseden,
Bir benim çiçeklere güzellik nakşeden.

Öğretmenim ben gücüm haktan,
Ne mürşitler tanıdım seçmiş yaradan.
Kimlere kimlerle oku demiş sıradan,
Onlarla kalkmış kin nefret ortadan.

Öğretmenim ben cehalet savaşım,
Ne düşmanlar tanıdım oldu yandaşım.
İlim irfan sevgi hep yoldaşım,
Anlar beni tüm öğretmenler meslektaşım.

Fikret hep öğretmen oldun dünyada,
Ne hasatlar yaptın bu harmanda.
Hoş seda, şiir gibi kalsın arkanda.
Okusunlar seni 24 Kasımlarda.

Emekli Öğretmen
Fikret GÜNDÜZ