Fikret GÜNDÜZ - EY MECİDİYELİ!

EY MECİDİYELİ!
Ey Mecidiyeli! nerdesin şimdi
Ben Mecidiye, çok özledim seni
Birzamanlar benimleydin hatırla,
Düşün vefasızlığını, kendin sorgula.


Ey Mecidiyeli! nasılsın oralarda
Ben Mecidiye, hasretim buralarda.
Çok taşıdım üzerimde bilirsinya!
Bazen güler, bazen ağlardınya!


Ey Mecidiyeli! duy artık beni
Ben Mecidiye, çağırıyorum seni
Unuttunmu cettin toprağımda,
Ziyaretini bekler hep kucağımda.


Ey Mecidiyeli! mutlumusun bilmem?
Ben Mecidiye, gelip seni göremem
Üzgünmüsün, hastamısın yaban ellerde
Geleceksen gel, geç olur son seferinde.


Ey Mecidiyeli! birikimin azmı sana?
Ben Mecidiye, bakıyorumda anılarıma,
Çok kalabalıktınız dağıldınız,
Doyuramadım sizi, bir bir ayrıldınız.


Ey Mecidiyeli! nelere sahipsen yeter!
Ben Mecidiye, sadece sizi bekler
Oğlun, kızın, torunun nerede?
Tanıştır bizi Mecidiyelisin, de.


Ey Mecidiyeli! temelin burada
Ben Mecidiye, kaldım uzaklarda
Çocukluk,gençlik arkadaşların varya!
Soruyorlar seni gelmedimi diye hala?


Ey Mecidiyeli! uğra ara sıra
Ben Mecidiye, kalbini açarım anılara
Yemyeşil doğamda tazelen!
Geçmişe gidelim, bir zaman neşelen.


Ey Mecidiyeli! sevelim sevilelim,
Ben Mecidiye, sizinle övünelim
Bitsin muhtaçlıklar yardımlaşarak,
Üzüntü yok, sevinç çok olsun paylaşarak.


Ey Mecidiyeli! birlik olsun hedefin,
Ben Mecidiye, kardeşlik dolsun üzerim.
Hayat çok kısa, kucak aç barışlara,
Dünya yalan, karış mutlu yolculara.


Ey Mecidiyeli! hala anlamadınmı?
Ben Mecidiye, sevgiyim, kavramadınmı?
Fikret Mecidiye olmuş davetinde,
Koşun hoş sedalar dolsun köyümüzde...!

03 10 2010-Mecidiye
Fikret GÜNDÜZ